ฤดู(ของ)ฝน

ฤดูไหน…ฤดูไหน…ก็ฤดู(ของ)ฝน

Mila…สีชมพู April 25, 2007

Filed under: Uncategorized — therainyseason @ 7:20 am
Tags:

วันนี้ข้างโต๊ะทำงานของฉันแปลกไปค่ะ ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกนะคะ

     ฉันเดินทำเป็นนางเอกมิวสิคอยู่ที่ดอยสุเทพ ชมวิว ชมยอดเจดีย์สีทองกระทบแสงแดด ส่องประกายวิบวับ อยู่พักใหญ่ ก็มาสะดุดตากับเจ้ากระบองเพชรต้นน้อยหลากสี ที่วางเรียงรายในตระกล้าพลาสติกของคุณยายคนนึง แกจะมาขายที่นี่แทบทุกวัน “อยู่บ้านเฉยๆ ไม่ได้คนมันเคยทำงาน ” นี่เป็นคำบอกเล่าของยายเทียมค่ะ ในตระกล้ามีทั้งต้นที่ออกดอกสีแดง สีส้ม สีเหลืองและชมพู ทั้งต้นเล็กต้นใหญ่ แต่ฉันตัดสินใจเลือก ต้นที่ไม่มีดอก ที่เลือกเพราะมันเป็นเล็กๆและกลมมาก มันดูสะดุดตาค่ะ แม้มันจะไม่มีดอกสีสันสวยงามเหมือนต้นอื่น

     เวลาที่กระบองเพชรคู่นี้วางที่โต๊ะทำงานของฉันมันดูสดใสจริงๆค่ะ สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่สามารถให้ความสดชื่นกับสิ่งมีชีวิตตัวใหญ่ๆ อย่างฉันได้ ฉันวางมันไว้ข้างจอคอมพิวเตอร์ เหตุเพราะมันมีคุณสมบัติช่วยดูดรังสี(อะไรสักอย่าง) ที่แพร่ออกมาจากคอมพิวเตอร์ได้  และฉันยังสามารถเหลือบมองมันได้ตลอดทั้งวัน

     ฉันเคยปลูกกระบองเพชรเมื่อตอนเรียนอยู่มหาวิทยาลัย ฉันได้พวกมันมาจากตอนที่ไปดูงานที่เชียงใหม่ เป็นเรือนกระจกที่ปลูกเฉพาะกระบองเพชรโดยเฉพาะ เจ้าหน้าที่ที่นั่นอนุญาตให้พวกเรา(ฉันและเพื่อนๆ) แบ่งกลับมาปลูกได้ค่ะ เรานำเจ้ากระบองเพชรใส่ถุงพลาสติกเดินทางไกลจากเชียงใหม่กลับมายังกทม. ไม่ใช่สิ ปทุมธานีค่ะ  แต่ที่ไหนได้ฉันดันลืมพวกมันไว้ในถุงอยู่อีก2 วัน แต่ดีที่มัยังไม่ตาย ฉันรีบจัดแจงไปจตุจักร หาซื้อดิน ปุ๋ยและกระถาง พลาสติก ที่ซื้อพลาสติก เพราะมันถูกดีค่ะ ด้วยความที่ยังแบมือขอเงินแม่อยู่เป็นประจำเลยต้องประหยัดกันหน่อย เจ้ากระบองเพชรของฉันเลยต้องปรับต้วกับบ้านหลังใหม่อยู่พอควร

     ฉันผสมดินและปุ๋ยอยู่ตรงระเบียงหอพัก เอาดินใส่กระถาง เอาต้นกระบองเพชรมาใส่ หนามมันตำมือ ฉันสังเกตุเห็นว่าหนามมันเล็กมาก และมันก็เจ็บมากเช่นกัน ฉันปลุกมันทีละต้น ทีละต้น จนครบ 10 กระถาง แล้วเรียงเจ้ากระบองเพชรไว้ที่ขอบระเบียงห้อง เฝ้ารดน้ำทุกวันค่ำเช้า แต่เจ้ากระบองเพชรกลับไม่สดชื่อนเหมือนเมื่อตอนที่อยู่ที่เชียงใหม่

     ฉันคุยเรื่องนี้กับเพื่อนจึงได้คำตอบว่า ฉันรดน้ำมันมากเกินไป รากมันอาจเน่าแล้วตายได้ มันเป็นประสบการณ์ของพี่ชายของเพื่อนฉันที่เค้าเคยประสบมาแล้ว ฉันไม่รอช้ารีบไปห้องสมุด หาหนังสือเกี่ยวกับวิธีปลูกกระบองเพชรมาอ่าน

     กระบองเพชรมี ชื่อสามัญว่า Mila ชื่อวิทยาสาสตร์ว่า Mila sp. อยู่ในตระกูลCACTACEAE ชื่ออื่นที่คนมักเรียกว่า โบตั๋น ท้าวพันตา รวมถึงแคทตัสที่เราคุ้นหู และที่สำคัญแคทตัส ควรรดน้ำ7-10วันครั้ง แต่ฉันรดทุกวันเช้าเย็นเลยค่ะ

     จากนั้นอีกเกือบ 2 สัปดาห์ แคทตัสของฉันเริ่มสดใสแล้วค่ะ แต่ฉันก็ต้องเจอกับปัญหาใหม่ ฉันกลับจากเรียนในตอนเย็นมองไปที่ขอบระเบียงเหมือนทุกวัน พอเช้าฉันรดน้ำ 1 2 3 4 5 6 7 8 เฮ้ย… ฉันร้องเสียงดัง หายไปไหนสองต้นเมื่อวานยังอยู่เลย ฉันมองหาจนรอบทิศ สุดท้ายก้มมองลงไปข้างล่าง เห็นกระถางพลาสติกของฉันนอนแอ่งแม้งอยู่ข้างล่าง กระถางแตกแล้วค่ะ แต่ต้นไม้ยังอยู่ ห้องฉันอยู่ชั้น 4 ฉันนึกไม่ออกจริงๆ ว่าระหว่างที่เจ้ากระบองเพชรปลิวระริ้ว อยู่กลางอากาศก่อนตกถึงพื้นดังอัก จนกระถางแตก มันจะรู้สึกหวิวขนาดไหน ฉันนำกระบองเพชรสองต้นผู้อาภัพไร้ที่พักไปปลูกรวมไว้กับอีกสองกระถางที่ต้นล็กๆ ตอนนี้ฉันเลยมีกระเพชรอยู่ 8 กระถาง 10 ต้น

     อีก2 วันถัดมาฉันเจอกับเหตุการณ์เดิมค่ะ คราวนี้ หายไป4 กระถาง แถมเจอกระบองเพชรแค่ 2 ต้น แถมหัวมันกระแทกก้อนกินแตกไป1 ต้น แต่มันยังไม่ตาย ฉันเก็บมันมารวมไว้ คิดหาทางออกว่าควรจะทำยังไง เอาไว้ข้างล่างก้ไม่โดนแสง ไว้ข้างบนกระต้องตกอีกแนน ฉันกลับไปที่จตุจักรอีกครั้ง เพื่อหาซื้อ กระถางดินเผา ระหว่างที่เดินหาฉันไปเจอร้านขายต้นไม้ตัดค่ะ ต้นเล็กต้นใหญ่จัดไว้เป็นสวนถาด ฉันเลยเกิดไอเดีย เลือกซื้อกระถาง 1 ใบ ที่สามารถใส่ กระบองเพชร 6 ต้นที่เหลือของฉันเอาไว้ได้ อย่างสบายๆไม่คับแคบ ฉันซื้อนกนางนวลตัวเล็ก เต่าทอง และเห็ดสีแดงสีฟ้า เอามาประดับไว้ คราวนี้มันกลายเป็นวานกระบองเพชรขนาดเล็กน่ารักมากค่ะ

     ฉันเฝ้ารดน้ำอยู่เป็นประจำ เค้าว่าถ้าร้องเพลงให้ต้นไม้ฟังมันจะโตเร็ว ฉันจึงมักเอาเก้าอี้มานั่งที่ระเบียง เอาหน้าเกยขอบระเบียงอยู่ข้างสวนน้อย ร้องเพลงไปเรื่อยเปื่อยจนเผลอหลับไปอยู่หลายรอบ จนกระทั่งฉันเรียนจบมหาวิทยาลัย เจ้ากระบองเพชรต้องย้ายที่อีกครั้ง คราวนี้ไปอยู่ที่ขอบระเบียงบ้านฉันแทน แต่ฉันไม่ได้อยู่ร้องเพลงให้มันฟังเช่นเคยเพราะต้องมาอยู่หอพักใกล้ที่ทำงาน ฉันแวะไปเยี่ยมเจ้ากระบองเพชรในภายหลังเห็นมันสูงยาวขึ้นกว่าเดิมมาก น่าดีใจจริงๆ

     เมื่อถึงวันที่ฉันรับปริญญาแม่มาพร้อมกับข่าวคราวของเจ้ากระบองเพชรเช่นเคย แม่บอกว่า 1 วันก่อนที่ลูกจะรับปริญญากระบองเพชรของลูกมันออกดอก เป็นดอกสีชมพูสดเชียว มันเป็นเรื่องบัญเอิญค่ะ แต่ฉันก็แอบดีใจและภูมิใจอยู่ลึกๆ เหมือนมันมอบให้ฉันเป็นของขวัญในวันที่ฉันประสบความสำเร็จ

     แล้วคราวนี้ฉันก็เฝ้ารดน้ำใส่ปุ๋ยกระบองเพชรสองต้น ของคุณยายเทียม อีกครั้งค่ะ อยากรู้จังว่ามันจะออกดอกเป็นสีอะไร

 

ผู้ใหญ่กับความรับผิดชอบ April 5, 2007

Filed under: Uncategorized — therainyseason @ 7:57 am
Tags:

กิจกรรม

       เวลา                                      กิจกรรม

วันที่ 6 เมษา

      8.30 น.                            ออกเดินทางจากหน้าศาลาพระเกี้ยว จุฬาฯ

      9.30 น.                            แวะขนของที่ ม.มหิดล

      12.00 น.                          พักรับประทานอาหารกลางวันที่หาดชะอำ

      13.30 น.                          ออกเดินทางจากหาดชะอำ       

      16.30 น.                          ถึงอุทยานแห่งชาติกุยบุรี พักผ่อนตามอัธยาศัย

      17.00 น.                          หัวหน้าอุทยานกล่าวต้อนรับอย่างเป็นทางการ เปลี่ยนรถเพื่อเข้าสู่ที่พัก

      17.30 น.                          เข้าสู่ที่พัก และทำอาหารเย็น พักผ่อนตามอัธยาศัย

      20.00 น.                          ฟังรายละเอียดและวิธีการสร้างฝาย แบ่งงาน

      20.30 น.                          กิจกรรมรอบกองไฟ

      21.30 น.                          ดูดาวเล่าประสบการณ์

วันที่ 7 เมษา

      8.00 น.                           รับประทานอาหารเช้า

      9.00 น.                           เข้าป่าสร้างฝาย

      12.00 น.                         รับประทานอาหารกลางวัน

      13.00 น.                         ถ้าฝายเสร็จเร็ว เดินป่าศึกษาธรรมชาติ เที่ยวน้ำตก

      16.00 น.                         นั่งร้านบนต้นไม้ ส่องช้าง และสัตว์ป่านานาชนิดที่ออกมากินน้ำ

      17.30 น.                         กลับที่พัก

      18.30 น.                         รับประทานอาหารเย็น

      20.00 น.                         สรุปงาน

      20.30 น.                         กิจกรรมรอบกองไฟ บาบีคิวรอบดึก

วันที่ 8 เมษา 

      8.30 น.                           รับประทานอาหารเช้า

      9.30 น.                           มอบเงินสร้างฝาย กล่าวขอบคุณหัวหน้าอุทยาน

      10.00 น.                         เดินทางกลับ

  กิจกรรมสามารถเพิ่มเติมและลดได้ตามท่านต้องการ

      ปล.ใครไม่ทานอาหารชนิดใด โปรดแจ้งล่วงหน้า อย่าลืมเอาเสื้อกันหนาวไปด้วยนะจ๊ะ

     ข้อความข้างบน เป็นตารางหมายกำหนดการในการไปสร้างฝายของพวกเราค่ะ แต่ข่าวที่ร้ายกว่านั้นคือ วันที่ 6 เมย. นี้ ฉันไม่ได้หยุดงาน ที่ทำงานยังคงเปิด พร้อมเหตุผลที่ว่า ช่วงนี้งานเยอะมาก ไว้จะหยุดชดเชยให้วันหลัง แถมเรา (ตัวข้าเจ้าและพี่ๆที่ทำงาน) ยังต้องประชุมโปรเจคใหม่อีก

     ในใจตอนแรกคิดว่า จะขอลางาน เพราะทั้งเตรียมตัว แตรียมใจ เพื่อไปสร้างฝายไว้มากๆ อยากไปออกแรง ไปทำสิ่งที่เป็นประโยชน์เพื่อคนอื่น อยากเจอเพื่อน อยากหัวเราะดังๆ แต่ตอนนี้เราโตขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับความรับผิดชอบที่ต้องเพิ่มมากขึ้นตาม เราคงทิ้งงานไว้ให้ พี่ๆ คนอื่นทำแทนไม่ได้ พี่ๆ ทุกคนก็คงอยากหยุดเหมือนกัน ทันทีที่นายบอกว่า ศุกร์ที่ 6 เราไม่หยุดน่ะ ทุกคนก็อึ้ง พี่ๆพูดว่าโปรแกรมล่มหมดเลย มีทั้งคนที่นัดไปทะเลกับเพื่อน ทั้งจะกลับเยี่ยมบ้านต่างจังหวัด พาลูกไปเที่ยว ร่วมทั้งฉันที่จะไปสร้างฝาย แต่ทุกคนก็พยักหน้าหงึก..หงึก และตอบว่า ค่ะ

     ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงแอบโวยเล็ก ๆว่า ขอหยุดเถอะ อยากไป เตรียมตัวไว้แลล้ว แต่ตอนนี้ไม่เลยค่ะ ฉันเพียงแต่คิดว่า ความเป็นผู้ใหญ่กับความรับผิดชอบมันเป็นของคู่กัน

     เราเคยกลับบ้านกันดึก ๆ เพื่อเร่งทำงานกันให้เสร็จให้ทัน เราเคยกินข้วกันบนออฟฟิต เพราะเวลามีจำกัด หัวเราะกันสนุกสนาน ตอนเย็นก็ต้องผลัดกันไปล้างจาน

     เนี่ยะแหละค่ะที่ทำงานของฉัน